Pål Olson Grøt

G. står sentralt mellom Hols mange rosemålarar på 1800-talet. Mykje tyder på at han lærte yrket av Nils Bæra i Ål. Elles er det ein påfallande slektskap med den fem år eldre sambygdingen Torstein Sand både i motiv, teknikk og detaljar. Desse to, som truleg har påverka kvarandre gjensidig, fekk mykje å seia for samtidige og yngre målarar i Hol. "Sand-Grøt-skulen" var ei sidegrein av "Sata-Bæra-skulen". På bollar og mindre ting kan G. vise stor fantasirikdom i komposisjonen, men kisterosene har oftast små variasjonar kring eitt og same grunntema. Midtmotivet er gjerne dyrefigurar eller hus, plasserte på gråkvit botn inne i ein oval av vridde band. Både i stil og farge er det liten skilnad mellom tidlege og seine arbeid. Noko ujamn kunne han vera, men på sitt beste representerte G. noko av det finaste i Hallingdals fargekunst. Koloritten er stundom prega av kresent måtehald, andre gonger av djerve kontrastar, til dømes lysande raudt, gult og gråblått mot djup grøn eller blåsvart botn.