Den fyrste kona til B. var enke på ein av Bergegardane i Vestre Slidre. Etter giftemålet nytta han alltid Berge-namnet som etternamn. I 1811 selde han Berge og flytte til Granheim i Nord-Aurdal.
I ung alder skal B. ha fått grundig opplæring i målarfaget, visstnok både i Christiania og andre stader på Austlandet. Om han var i direkte kontakt med den ca. 30 år eldre Peder Aadnes frå Nordre Land er ikkje på det reine, men tydelegvis var B. påverka frå den kanten. Dette kjem best tilsyne i dei kineseriinspirerte landskap som utgjer ein stor del av produksjonen hans. Men B. fører stiliseringa lenger, og gjev tre og blomar eit sterkare ornamentalt preg. I tillegg til rokokkomotiva nytta han tilfang både frå barokk og régence. Frå 30-årsalderen må bondeyrket ha teke ein god del av tida. Likevel har han framleis hatt ein stor målarproduksjon, fordelt over heile Valdres. Det finst også større og mindre arbeid etter han i dei fleste kyrkjene i dalen. B. er den målaren som ruvar mest i Valdres folkekunst. Han har også øvd sterk påverknad på andre rosemålarar i distriktet, både i samtid og ettertid.
